Back to Drouin (my Australian Home town)

In deze aflevering:
- Werken en nog meer werken
- Bloedzuigers en gillende keukenmeiden
- Bedrijfsfeestje
- Christmas shopping

Eerste dag terug is meteen een actieve. Allereerst is Melissa vandaag jarig en is het tijd voor de georganiseerde cadeautjes parade. Vervolgens is het tijd voor Melissas favoriete eten, pannekoeken ontbijt ☺. Wanneer iedereen uit huis is heb ik mooi tijd om mijn blog, foto’s en sportnieuws bij te werken. Maar dat niet alleen, want vandaag staat ook meteen weer mijn eerste dag werk op het programma. Als ik op werk aankom kijkt iedereen een beetje verbaast op dat ik weer terug ben, maar ze lijken blij me weer te zien.

De rest van de week bestaat grofweg uit slapen, opstaan, werken en weer slapen. Vooral de donderdag en vrijdag bieden verder weinig spannends wanneer ik vier extra overuren draai en dus een dienst van 12 uur heb. En dat is toch wel iets anders dan een dag van 12 uur bij Schaap Spelverhuur. Ook Jan-Willem zie ik vrijdagavond na het werk eigenlijk pas weer voor het eerst. Dit keer geen Bing Bong en spelen we tot een uur of drie een beetje Halo en Fifa op de Xbox.

Zaterdag eerst in Drouin ergens wezen ontbijten met Debbie. Goed om haar weer te zien en te kunnen bijkletsen. Vervolgens terug naar de Donders waar een relaxt dagje op de planning staat. De meiden hebben een middagje Xbox-en afgedingt en we hockeyen daarna ook nog wat op het veldje in de achtertuin. Jan-Willem heeft Doug, Tara en Asha uitgenodigd voor het avondeten vanavond. Weet dat ik in de herhaling val maar ook weer super om hen te zien en bij te kunnen kletsen. Asha is echt flink gegroeid en is me nog niet vergeten. Ten slotte moet ook deze avond worden afgesloten met een potje Fifa (denk dat dit niet de laatste zal zijn).

Zondag is het “adventure” day als Melissa, Bella, Livey en ik naar Mount Worth State Park, een park in de bergen in de buurt van Yarragon, gaan. Het is een mooie bosrijke omgeving met mooie wandel tracks. Wanneer we een klein beetje van het pad af gaan en over het beekje springen wordt het pas echt leuk. Ten eerste doordat de meiden beide nog al eens uitglijden. Maar het wordt nog amusanter wanneer Melissa, die de slippertjes van de meiden op video wilde vastleggen, er achter komt dat een bloedzuiger zich een weg naar boven in haar broek heeft gewerkt. Tussen het nodige gegil kan ik nog net opmaken dat ze roept dat de broek uitmoet dus ik loop wijselijk om het hoekje. Het gegil, geschreeuw en dergelijke dat vervolgens geproduceerd wordt is.......... tja, wat moet je ervan zeggen.... indrukwekkend... haha. Wanneer er later nog meer bloedzuigers ons het leven zuur maken weet ik een van deze ontmoetingen op video vast te leggen, kan Jan-Willem dit spektakel later ook nog aanschouwen.

Maandag blijven Bella en Sophia thuis en gaat Olivia met Melissa mee naar de speelgoedwinkel om te helpen. Net zoals vroeger bij ons gaat het prima wanneer er maar twee van de drie dochters aanwezig zijn en papa en mama niet in de buurt. In de middag moet ik vervolgens weer aan het werk. Dinsdag verloopt hetzelfde alleen bleven nu Olivia en Sophia thuis. Woensdag weer een volle dag op werk gedraait met overtime.

Donderdag is het laatste werkdag voor de kerst en het belooft een zware dag te worden met 40 graden Celsius op de thermometer en het lijkt in de fabriek op te lopen naar een graad of 50. Gelukkig overleefd en bij thuiskomst wacht er een lekker koud biertje op me en wordt er met de meiden Marco Polo gespeeld in het zwembad.

Vrijdag is er een Christmas breakup feestje met uitgebreide lunch en drank in de pub in Drouin. Erg gezellig allemaal en er worden er ook een aantal flink dronken. Joey geeft een afterparty en na zorgvuldig overwegen besluit ik dat ik dit toch niet af kan slaan. Wat volgt is een aparte avond met veel jagerbom shots, pizza en dames die niet zo goed tegen de drank kunnen.

Zaterdag een rustig dagje gehad en zondag naar Melbourne geweest om voor kerstcadeautjes te shoppen. Best moeilijk om voor meiden van 10, 12 en 14 iets te vinden maar ik hoop dat ik aardig ben geslaagd. Ik loop ook hier weer mensen tegen het lijf die ik 4000 kilometer Noordelijker in Cairns heb leren kennen. Komende dagen Jan-Willem helpen met wat dingetjes rondom het huis en de laatste voorbereidingen voor kerst.