Finishing up, up north in Cairns

In deze aflevering:

- De grootste waterval van het zuidelijk halfrond
- Waterval circuit
- Daintree Rainforrest
- Mijn eerste verkoop van een auto
- Snorkelen en duiken en een helikoptervlucht in/over het Great Barrier Reef
- Terug naar Melbourne (Drouin)

Bij het uitchecken op Magnetic Island doe ik het rustig aan in de wetenschap dat ik toch twee dagen heb ingepland om naar Cairns te rijden, ben ik er eerder dan ben ik er eerder. Nadat ik iemand heb afgezet in Townsville is m’n volgende stop de Wattaman Falls. Echter, onderweg kom ik bij een afslag van een andere waterval (.......... Falls) die maar zes kilometer weg is, pik deze dus ook even mee. Het is zo warm dat ik na grofweg tien meter lopen m’n shirt al kan uitwringen. Een duik in het water mag hier dan ook niet ontbreken. Vervolgens dan door naar de Wattaman Falls, de grootste single drop waterval van het zuidelijk halfrond (268 meter). Ziet er van het uitkijkpunt best indrukwekkend uit. Er is ook een wandeling naar de voet van de waterval dus die doe ik ook wel even. Dat dacht ik althans, want het is me nogal een wandeling. Het is de wandeling wel dubbel en dwars waard en wanneer ik letterlijk naar/in de waterval zwem is het beeld van het naar beneden stortende water Ge-wel-dig! Dit beeld zal echter alleen op m’n eigen harde schijf worden opgeslagen aangezien ik m’n fotocamera toch maar niet zo ver mee het water in neem. Als ik dan eindelijk terug boven ben is het al zo laat dat ik niet meer naar beneden wil rijden en m’n tent opzet in de camping van het National Park hier.

Na een blik in mijn Lonely Planet besluit ik om mijn verdere weg richting Cairns ook via de toeristische route te vervolgen. Dat houdt in dat ik allereerst een kleine omweg via Mission Beach maak. Niks bijzonders, maar dit is dé plek in Australië om je skydive te doen met landing op het strand. Vervolgens snel door via het waterval circuit, vergeleken met de waterval van gisteren stellen deze niet meer heel veel voor. Toch is het een plezier om via deze weg te rijden, al het groen en alle bergen om je heen herinneren me aan het landschap van het Noord-eiland van Nieuw-Zeeland. Eenmaal in Cairns check ik in bij YHA waar Katrin en Tamara ook verblijven. Hebben afgesproken om hun laatste avond samen af te sluiten voordat zij terug naar Stuttgart gaan.

’s Ochtends lekker pannenkoeken ontbijt en Katrin en Tamara gedag gezegd. Vervolgens een soort van planning opgezet voor de rest van mijn week hier in Cairns. Morgen naar het regenwoud met Stephan (Duits kamergenoot) en ik wil nog een keer gaan snorkelen/duiken in het great barrier reef en op aanrade van Pieter en Christien nog een trein/skyrail trip naar Kuranda. Heb nog wat tijd over in de middag dus besluit maar eens te kijken of ik mijn auto later deze week bij een sloperij kan afleveren. Ik verwachtte dat dit redelijk eenvoudig zou zijn, maar ik ben bij vier wreckers (sloperijen) langs geweest en ze wilde hem allemaal niet hebben. Niet zozeer omdat ie in een te slechte staat is maar gewoonweg omdat hij te oud is of dat ze geen plek hebben. Later deze week nog maar een keer proberen. Terug in het hostel eerst gegeten en daarna lekker in de jacuzzi kunnen relaxen.

Op tijd op voor wederom een pannenkoeken ontbijt en om op tijd te vertrekken richting het regenwoud. We volgen in principe de route van de tour die door dit gebied wordt aangenomen, maar we hebben overal meer tijd omdat we er twee dagen voor nemen. Zo komen we bij de Mossman Gorge en kunnen daar voor de grote wandeling gaan door dit mooie regenwoud en hebben genoeg tijd voor een duik in het water. We zijn van plan om de bootcruise (krokodillentocht) morgen te doen maar wanneer we langs de informatiedesk komen lijkt het me slim om al wat navraag te doen. Blijkt een top idee want ze bied ons twee cruises aan voor de prijs van één. Bij de eerste cruise, een zoetwater cruise, stuiten we al snel op een flinke krokodil. Ik denk eerst dat het een neppert is want er zit werkelijk geen beweging in. Het is dat ik later op de foto’s kan zien dat hij blijkbaar toch wat heeft bewogen. Bij het hostel in Cape Tribulation krijgen we onze eigen bungalow toegewezen. Bij het koken kan ik verschillende mensen een dienst bewijzen door mijn picknickset tevoorschijn te toveren aangezien er geen borden of bestek in de keuken aanwezig zijn. ’s Avonds spelen Stephan, Johanna en ik een spelletje monopoly. De bungalow van Johanna blijkt een ijskast te zijn dus ze trekt bij onze bungalow in. We hebben maar een paar uurtjes slaap want we willen de zonsopgang hier wel eens zien.

Gedurende de nacht is er een heldere sterrenhemel maar wanneer de zon opkomt is het bewolkt en valt het een beetje tegen. Na zonsopgang toch nog maar even terug naar bed voor wat slaap. Vervolgens nog wat dieper de bush in naar zogenoemde waterholes waar je midden in het regenwoud lekker kunt zwemmen. Bij de tweede waterhole hebben ze een touw waarmee je in het water kunt slingeren. Kan het niet laten om een swing te maken met een backflip. We zijn net op tijd terug voor de tweede bootcruise en komen al snel een kleine baby krokodil tegen. Even later gaan we wat dieper de kleine aftakkingen van de rivier in en mist de gids een giga krokodil. Ik moet zeggen dat ie ook aardig goed verstopt is maar gelukkig spot ik hem net op tijd en stopt de gids de boot. Deze ligt gewoon in het water en wanneer hij onder water gaat is hij nergens meer te bekennen, geen wonder dat dit de krokodil al zo lang op onze aarde verblijft. Eenmaal terug in Cairns is het etenstijd en daarna toch maar eens tijd om ook hier het avondleven te verkennen. Johanna is al in de stad en heeft drie Nederlandse jongens ontmoet. Prima gasten maar ik ben zo gewend om Engels te praten dat ik het zelfs vervelend vind om Nederlands te praten.

Na wederom maar een paar uurtjes slaap is het tijd om nog een poging te wagen om m’n auto te verkopen. De laatste wrecker verwees me naar een wrecker even buiten de stad, zal die dan maar eens eerst proberen. Bij aankomst blijkt deze slechts in twee populaire type auto’s te handelen waarvan die van mij er geen is. Als ik ze vraag naar het worst case scenario waarin ik m’n auto niet kwijt kan roept de chef een van z’n werknemers om er eens naar te kijken. Hij is voor eigen gebruik op zoek naar een auto die hij mee de bush in kan nemen en wat mee rond kan crossen. Hij is bereid om me er een volle 50 dollar voor te geven. De verwachting was dat ik er misschien 100 tot maximaal 200 dollar voor zou krijgen dus het is een verlies dat ik wel kan nemen. Nouja, het is uiteindelijk niet echt mijn verlies omdat het geld toch terug gaat naar Ged waarvan de auto is. Ik check die middag of hij ermee akkoord is en kan vervolgens beginnen met het leeghalen van m’n auto. Daarna in de middag de tijd genomen om mijn Great Barrier Reef trip te boeken. Er zijn hier zoveel verschillende tour opperators dat het goed is om verschillende verhalen aan te horen. Uiteindelijk besluit ik dat de Oostkusttrip in stijl moet worden afgesloten met een all inclusive dagcruise met een introductie duik en een helikoptervlucht over het Reef. ’s Avonds nog maar eens voor de laatste keer de kroegen van Cairns tot in de late uurtjes onveilig gemaakt.

Na met lichtelijke tegenzin te zijn opgestaan en te hebben ontbeten is het tijd om de auto vaarwel te zeggen. Je gaat je toch een beetje hechten aan een auto waar je in zo’n korte tijd zoveel mee meemaakt. Ik had in het begin wat twijfels over of het wel een goed idee was om deze auto mee te nemen op mijn trip, maar hij heeft mijn tegendeel dubbel en dwars bewezen!!! Het was heerlijk om mijn eigen weg te kunnen gaan en niet alleen van de bestemmingen maar ook van de weg er naartoe te kunnen genieten. Rest van de middag een beetje gerelaxt en van het zonnetje genoten. Wel heel vreemd wanneer er een kerstkoor met 36 graden Celsius aan het strand, met zowel een kerstboom als palmbomen op de achtergrond, haar kerstliedjes zingt. Vervolgens op tijd naar bed want wil morgen wel fit zijn.

Ik blijk dezelfde trip geboekt te hebben als mijn kamergenoot Tim. Hopelijk kan mijn Chinese vriend ook een beetje snorkelen en kunnen we wat mooie foto’s maken. Het is nog vreselijk bewolkt in de ochtend maar aangezien de weergoden mij gedurende deze hele trip goed gezind zijn geweest is dat vandaag niet anders en klaart het weer mooi op. Door het wilde water gedurende de trip worden de nodige mensen zeeziek en ik heb nog nooit zoveel kotszakjes gebruikt zien worden. Na de instructies voor mijn intro dive heb ik nog even tijd om snel wat te snorkelen en mijn onderwater camera uit te proberen. De eerste twee groepen zijn al onder water en ik kom al snorkelend bijna even diep als hen, enig verschil is dat ik wel weer naar boven moet. Vervolgens is het mijn beurt, je gaat met drie andere en je gids arm aan arm wat je vrijheid gedurende duik erg beperkt. Niettemin was het een mooie ervaring die ik niet had willen missen! Na de duik weer snel het water in om wat meer te snorkelen, voel me hier als een vis in het water. Hoewel de lucht is opgeklaard is het water nog altijd wat wild waardoor er helaas geen giga schildpadden of haaien rondhangen. Na de verhuizing naar de tweede reef locatie is het tijd voor mijn helikopter vlucht. Heel vet en geeft je een hele andere kijk op het reef. Ook kunnen we vanuit de lucht wel wat schildpadden spotten. Door de heli vlucht heb ik wel wat snorkel tijd in moeten leveren maar nog genoeg tijd om wat fraaie foto’s te nemen.

Volgende dag heb ik alle tijd nodig om m’n spullen te organiseren voor mijn vertrek morgenvroeg. Ik heb de skyrail hier dus helaas niet kunnen doen. Uiteindelijk heb ik al m’n camping spullen aan backpackers recycle van het hostel gedoneerd. ’s Avonds nog wat rondgehangen rond het hostel.

Bij aankomst in Melbourne wordt ik door Goetzy opgepikt en bij de Donders afgezet waar ik hartelijk wordt onthaald. Super om Jan-Willem, Melissa, Bella, Livey and Sophia weer te zien!

Mijn avontuur langs de Oostkust van Australië is hier dan ook mee afgesloten. Ook deze trip is weer geweldig geweest!! Na de georganiseerde tour in Nieuw-Zeeland was ik hier compleet op mezelf aangewezen en ik heb mezelf hier en daar weer mogen verbazen. Een korte opsomming van de Oostkust: Wilsons Prometry, Canberra, End of season trip in Sydney, Blue Mountains, Hunter valley wijnregio, de Australische gastvrijheid in Port Macquirie wanneer ik mijn autosleutel verlies, zwemmen met dolfijnen in het wild, terugzien van oude vrienden at Byron Bay, schoolies at Surfers paradise, Brisbane, Australian Zoo, Noosa, Rainbow Beach, Fraser Island, het vlekkeloze strand van de Whitsundays, watervallen, het regenwoud met krokodillen in het wild en het great barrier reef in Cairns. Wat voel ik me bevoorrecht om dit te kunnen doen en zoveel mensen te mogen ontmoeten. De volgende twee maanden staat een verblijf in Drouin op het programma met wat meer werk, kerst, oud&nieuw en de Australian Open.