Island hopping

In deze aflevering:
- Rainbow Beach
- Fraser Island
- Whitsunday Islands
- Magnetic Island
- De vermiste rotsklimmer

Na Noosa besluit ik een tussenstop te maken in Rainbow Beach. Een klein kustplaatsje dat bekend staat om de vele kleuren die het zand en de duinen er hebben. Ik kom er redelijk laat aan en kan de camping waar ik gepland had te verblijven niet vinden. Heb uiteindelijk maar gewoon m’n tentje opgezet in een rijkelui straatje waar nog een kavel onbebouwd was.

Volgende ochtend snel m’n tentje afgebroken. Heel vervelend dat de zon al om vijf uur ’s ochtends op komt en al rond een uur of zeven ondergaat. Daarna een korte wandeling naar een 120 meter hoge duin. Na ook een wandeling op het strand vond ik het wel weer mooi geweest hier, door naar Hervey Bay. Kom er mooi op tijd aan en check in bij het hostel waar ik ook mijn tour naar Fraser Island voor de volgende dag boek. Ik begin redelijk wat hoofdpijn te krijgen en vermoed dat ik niet echt genoeg heb gedronken, dus maar weer snel bijtanken. Na een paar uur wordt het er bepaald niet beter op en begint het op een zonnesteek te lijken met koorts en alles. Na een paar uurtjes slaap is het zeker nog niet beter en ga ik om 8pm naar de balie om te kijken of ik mijn Fraser Island tour kan verzetten. Normaal moet dit 48 uur van tevoren maar met hulp van het personeel kan ik het verzetten naar een dag later. Terug naar bed en ik wordt midden in de nacht in een bad van zweet wakker, gelukkig voel ik me wel al iets beter.

’s Ochtends gaat het al echt een stuk beter. Maar toch maar even naar de supermarkt om wat strepsols en extra ibuprofen te kopen. Rest van de dag lekker rustig aan en in ieder geval voldoende water drinken. Er is gratis wifi in het hostel dus ik kan ook meteen eens kijken of ik een vlucht kan boeken terug naar Melbourne. Jawel.... voor degene die het nog niet wisten, ik ga terug naar Drouin om daar kerst en nieuwjaar te vieren en hopelijk wat bij te verdienen. Daarnaast is de Australian Open, die in de laatste twee weken van Januari worden gehouden, ook een goede motivator om terug te gaan!!!! De avond verder met een stel Duitse (Tamara en Katrin) doorgebracht die morgen ook een dagtour naar Fraser Island doen.

Vanuit Hervey Bay eerst de bus en vervolgens de ferry naar Fraser Island(wat volgend jaar wellicht .......... heet, naar haar oude Aboriginal name). Daar worden we opgewacht door een 4wheel drive bus. Je kunt hier enkel met 4wheel drives aan land en het wordt al snel duidelijk waarom, mijn kleine Hyundai zou het nog geen 100 meter hebben gered. Nou moet wel gezegd worden dat het eiland op het moment moeilijk te berijden is gezien het sinds het hier sinds maart niet heeft geregend. Op het eiland gaan we naar Central station, Lake Macquanzie, het beach resort voor een goede lunch, SS Maheno wreck (een schipswrak dat hier in .... is aangespoeld), Pinnacles of Coloured sands en Eli Creek. Van deze stop offs vond ik het schipswrak het hoogtepunt, maar het is vooral het fascinerende idee en beeld dat een eiland van dit formaat (120 km bij 25 km) kompleet uit zand bestaat en dat zich daarop op een of andere manier toch een volwaardig regenwoud heeft kunnen groeien. ’s Avonds met redelijk wat mensen in Nederland kunnen bijpraten. Wel apart om te horen welke ontwikkelingen allemaal op studie/werk/woon gebied plaatsvinden terwijl ik weg ben.

Hervey Bay en Airlee beach zijn 950 kilometer van elkaar gescheiden. Aangezien het autorijden in de hitte hier vaak behoorlijk vermoeiend is heb ik hier twee dagen voor uitgetrokken. Ik heb echter een goede dag en haal het in bijna één dag.

In Airlee beach probeer ik maar meteen uit te zoeken welke tour ik wil gaan doen. Vanwege de schoolies die ook Hervey Bay afgelopen week hebben overgenomen zijn alle meerdaagse tours volgeboekt. Uiteindelijk boek ik een dagtour voor dinsdag en boek ik vervolgens ook drie nachten vooruit voor Magnetic Island. Rest van de dag lekker bij het zwembad rondgehangen en m’n planning weer een beetje aangepast. Het is hier wel echt gruwelijk warm zeg. Ook nog maar eens naar m’n budget gekeken, maar daar werd ik niet al te vrolijk van, gaan nog een zuinige twee weken worden. Waarschijnlijk hebben al die McDonald softijsjes van 30 cent een gat in m’n budget gewerkt. ’s Avonds m’n buurman Tony (Aussie) ontmoet die zo’n beetje alles van de wereld heeft gezien, overal heeft gewerkt, van schoonmaker tot kok, en nu met z’n tentje rondreist zonder auto of vast woonadres. Dat is ook een manier van leven natuurlijk.

Wordt al vroeg m’n tentje uitgestoomd en dus maar snel naar het grote publieke zwembad. Niet naar het strand aangezien het kwallenseizoen net is begonnen en je daar echt niet mee in aanraking wilt komen. Raak er gedurende de dag aan de praat met een aantal mensen met een grote diversiteit aan verhalen. Het begint later in de middag wel even flink te stormen en de weersvoorspelling voor morgen is ook niet best. ’s Avonds nog maar eens gebruik maken van de BBQ en speel daarna wat potjes pool onder het genot van een biertje.

’s Ochtends na een duik in het zwembad en wat foto’s naar de haven voor mijn dagtrip naar de Whitsundays Islands met Ocean Rafting. Het is een snelle boot dus je kunt in korte tijd veel zien. Op mijn tour zijn ook nog twee snorkel momenten gepland (mijn eerste snorkel in het Great Barrier Reef!!). Ik was een beetje bang dat dit maar erg kort zou zijn maar we kunnen twee keer 40 minuten over het koraal snorkelen. Prachtig is het gewoon en ik kan nu dan ook eindelijk mijn drie jaar van snorkellessen in zwembad de Wel in praktijd brengen ☺. Na koraal en vissen in alle soorten, maten en kleuren te hebben gezien is het door naar Whiteheaven Beach. We lopen allereerst naar een uitkijkpunt en het is een zeldzaam mooi beeld. Even wat feitjes: De Withsundays bestaat uit 47 eilanden, het maakte voor de ijstijd nog deel uit van het vaste land, ze steken eens in de zoveel jaar eilanden compleet in de hens om de plantengroei te stimuleren, Whitheaven Beach is na de Sydney Harbour en Ayers Rock de meest gefotografeerde locatie in Australië, NASA heeft het zand van Whitheaven beach gebruikt om het glas van de Hubble telescope. Na terugkomst even bijkomen in het zwembad en een snelle hap van de BBQ. Net wanneer ik in m’n auto wil stappen en richting Townsville wil rijden kom ik Tamara en Katrin tegen waarmee ik naar Fraser Island ben gegaan. Dit levert me uiteindelijk een vertraging van ruim vier uur op voordat ik dan toch echt mijn weg vervolg naar het Noorden.

Na in Townsville m’n boodschappen voor de komende dagen te hebben gedaan maak ik me een weg naar de ferry die me naar Magnetic Island brengt waar ik drie nachten verblijf. De rest van de middag relax ik lekker aan het strand. Vanwege de kwallen hebben ze een deel afgezet zodat je nog wel het water in kunt, maar de afzetting komt de helderheid van het water niet bepaald ten goede. Bij terugkomst in m’n kamer kom ik twee Nederlandse meiden tegen uit Groningen en later wordt de kamer nog eens aangevuld door 5 Zweedse meiden. Maak je niet elke dag mee, maar als ik kritisch moet zijn heeft het ook wel een nadeel..... je moet wel langer wachten voordat je kunt douchen. En wanneer een hagedis onze kamer is binnen geslopen lijkt het net of Robbie Williams binnen komt lopen (veel gegil dus) en aan mij om de kleine rakker weer naar buiten te helpen.

Als ik rond een uur of zeven wakker wordt regent het flink. Grijp deze gelegenheid dan maar aan om weer eens te gaan rennen (biedt de regen tenminste wat verkoeling). Ik kom wat verderop bij de Forts Walk uit waarvan ik heb gelezen dat het de meest populaire wandeling van Magnetic Island is. Mooie mogelijkheid om het nodige met het aangename te combineren. Als ik bij de loop aan het eind van de route aankom kom ik een andere jongen tegen. Hij loopt wat mank en ik vraag hem of het wel goed gaat. Hij zegt dat het wel behoorlijk pijn doet en dat ie was gevallen met rotsklimmen (met touw en dergelijke). Ik loop het rondje af (waar je overigens een heel mooi uitzicht hebt) en daarna weer terug naar het begin. Kom ik die jongen weer tegen en ziet er toch echt niet goed uit. Verteld ie dat hij dus niet zojuist maar gisteren is gevallen en de nacht bewusteloos tussen de rotsen heeft doorgebracht. Ik heb verder geen telefoon bij me maar gelukkig komen we al snel andere wandelaars tegen om een ambulance te bellen. Zij weten me te vertellen dat er gisteravond ook een helikopter heeft rondgevlogen op zoek naar deze jongen. Zo is het al weer een enerverende ochtend geweest en les die je hieruit kunt leren is om nooit alleen te gaan rotsklimmen mocht ik/je het ooit van plan zijn. In de middag ga ik voor een wandel track langs de baaien aan de noordkant van het eiland. Ik dacht ergens gelezen te hebben dat je via de rotsen van het eerste naar de tweede baai kon lopen. Dit moet echter een gevalletje “lost in translation” geweest zijn (wat later ook blijkt) want hoewel het nog gemakkelijk begint moet er in een later stadium toch flink wat adrenaline aan te pas komen om werkelijk via de rotsen de volgende baai te kunnen bereiken. Ook dit was beter geweest als ik het niet in m’n eentje had gedaan, maar ik ben er nog. ’s Avond gebowld met kokosnoten en met een Zweed en twee Engelse tot in de late uurtjes wat drankjes gedronken. Wanneer de lichten van de bar uit zijn komen hier opossums, wallabies en gevogelte te voorschijn om gedag te zeggen.

Volgende dag snorkelspullen gehuurd en wat wallabie voer gekocht en vervolgens de rock wallabies opgezocht. Dit zijn echt kleine beestjes en twee van de wallabies hebben een kleine joey in de buidel. En gelukkig zijn ze hongerig, wanneer er nog wat andere toeristen komen blijven de wallabies naar mij toe komen aangezien ik degene met het voer ben. In de middag wezen snorkelen in de verschillende baaien hier. Best OK, maar niet spectaculair. Omdat er hier meer zeewier is moet je wat meer moeite doen om de vissen en het mooie koraal te vinden, maar dat heeft ook wel weer iets. Daarna nog maar eens de Fort Walk gedaan en op de top even liggen zonnen en weer wat wilde koala’s gezien onderweg.

Vandaag is het door naar Cairns waar ik nog een weekje blijf alvorens ik terug naar Melbourne vlieg.