Grand Final en family visit

Woensdag een nieuwe accu voor m'n autootje gekocht, nu hopen dat het hiermee dan ook is opgelost. s'Avonds de trein naar Bairnsdale gepakt waar Ged woont want we gaan morgenochtend vissen. We kunnen helaas niet het water op met de boot omdat er te sterke wind staat en als klap op de vuurpijl begint het ook nog eens te regenen, niet bepaald mooi weer om te gaan vissen. Marja, aangezien ik hier nou eenmaal niet meer zo lang zal blijven gaan we toch een poging wagen. Lekker biertjes drinken, hengeltje uitgooien, al met al geen slechte bezigheid maar het zou nog wel wat leuker zijn geweest als we ook nog iets zouden hebben gevangen.

Vrijdag een route uitgestippeld naar de Toorongo Falls en Walhalla, ook meteen een mooie test voor m'n auto. Na ongeveer een kwartiertje kom je in zo'n geweldig mooie omgeving terecht dat ik wel even moet stoppen voor een foto. Aangekomen in Noojee ga ik op zoek naar de Toorongo Falls, het heeft me wel even gekost aangezien ik onterecht aannam dat deze dan wel aan de Toorongo road (dirt road) zou liggen. Vervolgens doorgereden naar Walhalla, een klein spookstadje in the middle of nowhere waar vroeger de goudkoorts heerste. In dit specifieke dorpje wonen op het moment 20 mensen terwijl alle gebouwen in de orginele staat moeten worden behouden. Aangezien de toeristische tours eerder op de dag plaats vinden was ik zo ongeveer de enige die er op dat moment nog rond dwaalde, nu valt er voor de rest ook niet heel veel te zien buiten de beleving van een minuscuul dorpje te midden van de bergen. Na ook nog de berg te hebben beklommen om het cricketveld te bezichtigen vertrek ik weer huiswaarts.

Adams neef, Adam, is op bezoek vanuit Auckland, Nieuw-Zeeland. Ik ben van plan om de tweede week van oktober naar Nieuw-Zeeland over te vliegen en Adam kon me in ieder geval van wat zeer nuttige tips voorzien zoals wat nu echt de must see plekken in Nieuw-Zeeland zijn. Een bustour die ik op het internet had gevonden (KiwiExperience) deed zo ongeveer alle must sees wel aan dus ik ben er nu wel van overtuigd dat ik die ga aanschaffen.

Zaterdagochtend bij de finales van de lokale competitie wezen kijken. Sophia begint de dag goed met een overwinning met de under-10's, maar helaas lukt het Olivia en Bella niet om de finales te winnen ondanks een goede wedstrijd. Na de finales snel terug naar huis, want voor de middag staat de lokale footy finale op het programma waar ik met Adam naartoe ga. Het is een redelijk spannende wedstrijd en zeker wat anders dan de professionele AFL, maar zeker zo vermakelijk om te zien. Na de wedstrijd weer naar huis om het eten voor vanavond te "organiseren", een aantal teamgenoten komen naar de Tysons om te BBQ-en en de footy wedstrijd op tv te kijken. Lekker een beetje gezamenlijk relaxen voor de grote wedstrijd van morgen.

Game day, Final day, Big day!! Begin de ochtend relaxt en de spanning loopt rustig op naar mate de wedstrijd dichterbij komt. In de tussentijd voldoende water blijven drinken, want het is een mooi weer vandaag. Er komen de nodige mensen kijken om ons aan te moedigen waaronder ook Adam, Debbie, Jan-Willem, Melissa, Bella, Olivia, Sophia en Gaby. In eerdere big games leek het team weinig last te hebben van de spanning, maar dat was nu wel anders. We werden een beetje overrompelt en er werden de nodige fouten gemaakt waar we eerder kalm bleven om naar een goede oplossing te zoeken. Dit leverde de 1-0 en na een eigen goal van Funky ook nog de 2-0 op. Vinden daarna toch weer een beetje de rust in ons spel en komen langzaam op gang, de 2-1 voor rust blijft echter nog uit. We starten de tweede helft enorm sterk en Geelong heeft eigenlijk helemaal niks in te brengen. We scoren na ongeveer 5 minuten de aansluitingstreffer en creëren ook nog 2 kansjes op een 2-2. Helaas maken we die niet en bij de eerste de beste fout die we vervolgens maken straffen ze het genadeloos af en scoren de 3-1. We doen er nog alles aan om dichterbij te komen, maar het wil niet helpen en ze scoren de 4-1, game over. Er heerst in eerste instantie natuurlijk even teleurstelling maar uiteindelijk is het toch de trots van het promoveren en het bereiken van de finale die overheerst. Na het kijken van de premier league finale terug naar Drouin om samen met het team en een deel van de meegereisde supporters een hapje te gaan eten. Hierna met een aantal naar de Tysons om nog tot in de late uurtjes van de nodige drankjes te kunnen genieten in de jacuzzi.

De meeste hebben maandag vrij genomen van werk en we gaan naar Jake in Warragul voor een BBQ voor lunch, ik kan echter maar 2 uurtjes blijven want ik pak vanmiddag de trein naar Melbourne (Dandenong) waar Janette (nichtje van mama) woont. Ze komt me op het station oppikken en herkende me direct nadat ik had verteld dat ik toch wel een beetje op ons mam lijk. Zoals verwacht weet Janette meer van de achtergrond van de familie dan ik. Ze wonen in een karakteristiek huis op een heel mooi plekje dicht bij het strand van de baai. Even later komen ook haar kinderen (Rachel en Thomas) binnenlopen. Verder komen Amanda (zus van Janette) en haar ouders Mien en Jan (Oom en tante van ons mam dus) even later binnen. Kan het goed vinden met "tante" Mien die nog echt plat Brabants spreekt en je kunt wel zeggen dat het een van de Rijt is. Ze kon alleen niet begrijpen dat ik niet wist waar Kooldert is (ik zal het nu in ieder geval niet meer snel vergeten). Ik had m'n laptop meegenomen om mogelijk wat foto's te laten zien maar ik bedenk me ineens dat ze het misschien wel leuk vinden om met ons mam te Facetimen. Gelukkig is ze thuis en ze weet zelfs tante Hennie, tante Maria en Inge te verzamelen bij ons thuis om het familie gezelschap wat uit te breiden. Mien leek er in ieder geval erg van te genieten en iedereen in de familie krijgt de groeten!!

Volgende dag met Janette op stap geweest naar Ballarat. Eerst een beetje rondgelopen in het dorpje en een kop koffie gedronken voordat we doorgingen naar Sovereign Hill. Sovereign Hill is een weerspiegeling van de condities die in het goudzoekersdorpje heerste rond 1850. Het ziet er een beetje uit als het wilde westen dat je in de films ziet, maar dan wel met verwijzingen naar allerlei verschillende nationaliteiten die naar Ballarat trokken om goud te zoeken. Naast de huisjes zijn de mensen die er rondlopen nog het meest vermakelijk. Ze dragen de ouderwetse kledij terwijl ze nog altijd de stoommachines in werking houden, ijzersmeden etc. Aan het eind van de dag nog naar goud gezocht in het beekje daar. Ook al weet je dat de schilfers die je vind niks waard zijn krijgen Janette en ik enigszins last van goudkoorts, genoeg koorts om m'n trein in Melbourne te missen dus het wordt er eentje later. Het is midden in de stad dus het is een vluchtig afscheid maar het was leuk om kennis te hebben gemaakt met een deel van de familie in Australië.

Deze week nog wat activiteiten op het programma staan voordat ik volgende week afscheid zal nemen en doorreis naar Sydney.